Op nieuwjaarsdag verlaat de twintigjarige Nicholas Simmons zijn thuis en hij laat al zijn gerief, zoals portefeuille, gsm, … achter.

Op zes januari leest mske in de gazet dat hij is teruggevonden dankzij een foto van daklozen in de gazet en nu is hij met zijn familie herenigd. Dat noemt de gazet een klein mirakel.

Het kan aan de gazet liggen, verkeerd verteld of zo. Dat heeft mske natuurlijk nog eens extra gegoogeld. Het kon aan ons liggen ook hé.

Maar dan zei mske: “en wat was mis met gewoon naar huis gaan?”

“Ja” zegt Slow en hij zucht zowaar “ik was daarnet ook een uur verloren hé”. En dat was waar, hij was naar de winkel.

mske zucht ook als ze zegt: “gelukkig reed je hier dan per toeval voorbij”. Dat vindt Slow ook en hij zegt: “alle sjaans dat ik dacht dat dat hier herinneringen opriep”.

En ze zuchten alle twee van opluchting en doen nog maar eens een gek danske.