Twintig voor twaalf zondagnacht, mske geeft in dat Luc en zij van Leuven naar Landen willen. Zij geeft aan dat ze met de kaart wil betalen. De betaling gaat goed.

Dan moeten nog de tickets worden geprint. Het brommende geluid in de ingewanden van de machine geeft aan dat het printen in volle actie is. Het eerste ticket valt in de lade. En dan valt er nog iets, zo een reepje ter grootte van ¼ van een volwaardig ticket. Er staat enkel het logo van de NMBS, een ticketnummer en €5.30 op. Niks van Leuven naar Landen, niks van klas, niks.

Gelukkig hadden ze nog tijd over. Ze gaan op zoek naar de stationschef en vinden drie mannen in een tijdelijk kantoor. “Kom binnen” zegt de man, nadat hij het snipperke had bestudeerd.

Hij schrijft een briefje. Daarop stonden Leuven en Landen in code … veronderstellen wij. En ook de oorzaak voor het briefje stond erbij, namelijk: “fout ticket machine”.

De titel slaat dan niet op een foute machine, maar op een briefke over een fout van de machine.

“Zo” zegt de man “nu zal je geen problemen hebben”.

Luc en mske zijn nog een kriekske gaan drinken en op de trein hebben ze geen controleur gezien.