Het is het eerste. mske zet steeds alle kaartjes op de schouw. Geboortekaartjes, huwelijksaankondigingen, verjaardagskaarten maar ook doodsbrieven en -prentjes. Die stopt ze telkens bij het afbreken van de kerstboom samen met de kerstkaarten in een omslag waar ze het jaartal op schrijft.

Ze zijn hier nog niet verjaard en het is triest dat we met een overlijden moeten beginnen.

De eerste herinnering? mske was 14 en ze hadden haar van de school uit gevraagd iets weg te brengen naar Roos, een meisje dat pas was geopereerd. Schuchter mske had dat gedaan en ze had opgekeken naar de imposante vrouw die de deur had geopend.

mske is al lang geen 14 meer. Sedertdien gebeurde er veel. Roos trok met mske mee naar school. Als jong meisje leerde ze het lief van Roos’ broer kennen en Broer? Broer trouwde met Schoonzusje. Zodoende kwam mske regelmatig in contact met de moeder ook.

Nu zij is gegaan beseft mske dat ze haar nog steeds zo ziet: een indrukwekkende vrouw.

Elk van haar kinderen had een muziekstuk gekozen voor de dienst. Hierbij de bijdrage van Broer en Schoonzusje.