Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Spek met eieren

Het eerste vriendje van Zus was een stadsjongen en meer bepaald een stadsjongen die een vrije opvoeding had genoten. En telkens die bij mske thuis kwam eten gaf hij kritiek op wat op tafel kwam. En het draaide altijd om hetzelfde: “de mensen van de boerenbuiten waren gewoon lomp want die eend of kip die op tafel kwam, die had in de tuin gelopen en had allerlei afval gekregen, zowel keuken- als tuinafval en die liepen daar dan in al die viezigheid te scharrelen”.

En hij zei dat hij niet genoeg te eten had gekregen toen mske hem in de keuken betrapte toen hij het karkas stond af te kluiven.

Op een keer, toen hij weer in volle actie was en zijn ongenoegen spuide over de boerse manier van de mensen van de boerenbuiten en oreerde dat je in de stad toch allerlei kon krijgen waar de mensen van buiten enkel konden van dromen, stelde mske hem de vraag of hij graag pizza lustte.

De knul, zich van geen kwaad bewust zei dat pizza één van zijn lievelingskostjes was, waarop mske hem zei dat de hesp op zijn pizza het achterste van een varken was en dat een kippenei wel degelijk uit een kiekegat kwam.

Previous

Slaapzakken

Next

Vriendenprijske

1 Comment

  1. 25-04-2004, 00:14:12
    stadsmens
    en een tong uit de muil van een koe,
    en dan de ossestaart nog, en varkespoten.
    zo’n stadsjongen die denkt dat de melk ook in flessen aan de bomen hangen..hihihi
    groetjes van den buiten, liliane

    liliwens

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén