“Het verhaal van de salontafel(s)” of “de geschiedenis herhaalt zich”.

Toen Ex en mske trouwden kochten ze een salontafel. Een mooi ding, op een mooie zwarte poot, de zijkanten in beslagen metaal en ingelegd met een zwart materiaal. Mooi, heel mooi.

Zoneke werd geboren, leerde kruipen, leerde lopen, geen probleem. Zus werd geboren, leerde kruipen, leerde lopen, zonder problemen. Doch op een dag draaide ze zich om om weg te lopen en viel met haar gezicht op de hoek van de salontafel. Winkelhaakwonde net boven haar neus.

Diezelfde avond al stond de salontafel bij Broerke en zette mske een ongevaarlijk log houten ding.

Toen Bollie en Zoneke trouwden kochten ze een salontafel. Een mooi ding, op een mooie zwarte poot, de zijkanten open en belegd met een dik glazen blad. Mooi, heel mooi.

Amke werd geboren, leerde kruipen, leert lopen, en is al twee maal met haar kin op die tafel gevallen. De eerste keer haar tandjes door haar tong. Gisteren enkel veel lawaai.

Zoneke wil de salontafel buiten.