Gisteren was het een drukke dag. Druk met de nadruk op tof. Vanaf een uur of twee dan toch.

Eerst even de volledige Makro afgedweild. Er was een brief gekomen dat de Makro-kaart ging vervallen. Tja, Slow en mske waren al drie jaar in de Makro niet meer binnen geweest.

En wat vond mske in de Makro buiten enkele spullen die nodig waren?

1. Therapie van Jonathan Kellerman. Die stond daar zo onweerstaanbaar te roepen van: “Komaan mske, neem me mee … en hij keek daarbij zo verlokkelijk, dat mske het over haar hart niet kon krijgen om hem te laten staan.
2. French Kiss wisselde ook snel van eigenaar. Zodoende kunnen Slow en mske daar eens op hun gemakske, lui achterover op de zetel, met een glaaske witte Mateus, die ze ook meebrachten, zalig van genieten.
3. Cat Ballou. “Groebbel” dacht mske toen ze hem zag liggen. Slow grijnsde en vroeg of dat dat die film was waarin Lee Marvin dronken op zijn al even dronken knol zat. “Yep” zei mske en ze voegde er aan toe:”Hallelujah Brother” maar dat wist Slow niet meer. mske wel. Die film is gek gedraaid ten huize mske. Er kon geen vakantie voorbij gaan of Zus moest die zien. En ja, dan keken ze allemaal mee.

Ze hebben ook een voorraadje ingedaan om in het park van Tervuren te picknicken. Het was toch over met regenen en het zonnetje scheen zelfs.

En daarna … och ja, dat is voor sebiet, anders weten we straks misschien niet meer wat schrijven.