“Voor mij kip op Griekse wijze” bestelde Slow. “En welke saus mag daarbij?” vroeg het meiske. Slow keek raar op en zei: “op Griekse wijze”. Het meiske drong aan dat er dan nog een saus bij was. De sausen die ze opnoemde waren nu niet bepaald Grieks te noemen. Slow koos.

Voor mske was een macaronieke met kaas al goed. Even later staat het meiske daar terug: de kaassaus was op. mske, nooit moeilijk, bestelt dan maar gegratineerde canelloni.

Even later kwam de patron zeggen dat de informatie die mske had gevraagd nu ter beschikking was en mske ging die rap gaan halen.

Toen ze terug kwam, stonden de twee borden op tafel. Nu keek mske raar. “De kok heeft toch kaassaus gemaakt” zei Slow en mske keek nog raarder want uiteindelijk was het geen macaroni maar penne.

En op Griekse wijze, dat zullen dan die tien blokskes feta en de twee peperkes op een blaadje sla geweest zijn.

Maar het was wel lekker en mske heeft er serieus haar tong aan verbrand.