Telkens er ten huize moe iets gebeurde, had mske de kaas gegeten. Dat wil zeggen dat alles wat er gebeurde op mske werd gestoken. Zoals de boterhammen die door het venster van de badkamer, of iets dat er moest voor doorgaan, waren gekiept en achter de vuilbakken waren terecht gekomen in plaats van er in. Vele en vele deugnieterijen waar mske part noch deel aan had, werden in haar schoenen geschoven en moe was maar al te blij dat ze maar weer een rede had om op te spelen.

mske werd 14 en ze was nogal begeesterd van de toenmalige Zorro. Op een avond echter barste het onweer weer los, want mske had de grove nalatigheid gehad om haar gom op de tafel te laten liggen. mske greep de gom, stapte in de gang richting boekentas en gomde van pure balorigheid een “Z” op de muur. En die stond daar toch zo mooi. Op één meter van de voordeur, recht in het zicht van iedereen die zou aanbellen. mske bekeek haar kunstwerk en wou het toen met haar mouw wegvegen. Maar dat ging niet. Ze snelde naar de keuken, haalde een natte vod, maar het stond er en bleef er staan.

mske dacht aan al de gevolgen die er haar nu weer te wachten stonden. Maar moe begon al te brullen van: “waar blijfde wéér hé” alsof mske ergens tussen de woonplaats en de vestiaire, of iets dat er moest voor doorgaan, zou kunnen verdwijnen. “Foert” dacht mske “er kome van wat er van komt”. En ze liet het ding voor wat het was.

Niets! Absolute stilte! Nooit iets over gezegd. Het was nochtans erg opvallend.

Vele jaren gingen voorbij en Zorro’s merk bleef staan. Zoneke en Zus waren al geboren toen de afbraak van de huizen ter sprake kwam. “Nu verdwijnt je “Z” in de gang ook” zei moe. En ze keek zeer leutig naar Broer die natuurlijk uit de lucht viel. “Die heb ik daar gezet” zei mske. Moe keek ineens heel erg eigenaardig en ze zei: “ik heb altijd gedacht dat Broer dat gedaan had omdat jij daar te oud voor was”.

En sedert die dag had mske spijt dat ze niet meer deugnieterij had uitgestoken. Ze kreeg er toch onder haar voeten voor, ze had er het plezier kunnen van hebben ook.