Toen in het begin dat we hier woonden, de crèmekar kwam, deed hij alle straatjes van het dorpke aan. mske herinnert zich nog de dag toen ze ziek in bed lag en niet kon slapen door die zijn getingeltangel.

Toen hij vorig jaar aan supersonische snelheid door de straat hier tangelde heeft Slow opgebeld om te zeggen dat ze de tijd niet kregen om de deur open te maken. Nadien ging het beter.

Sedert het weer terug warmer is, hebben ze twee keer de kans gezien om hem te stoppen. Ze zijn altijd te laat. Met hemelvaart zaten ze op de uitkijk, hij zou hen niet te vlug af zijn … hij is niet gekomen.

mske dacht dat ze misschien beter zelf ijs konden indoen, maar dat is zo verlokkelijk hé … toch maar beter niet.