Er was een tijd dat mske alle dagen naar “Man bijt hond” en ROB keek.

Dat doet ze al jaren niet meer. Eén dag in de week ziet ze wel flarden van beide en het is haar opgevallen dat het leuke Vaneigens van indertijd vervangen werd door enkele striplezers.

Dat die twee zo ambetant zaten te doen, zo gemaakt plezant waarbij de ene niet wou onderdoen voor de andere en dat meiske dat daar tussen zat al helemaal in de hoek was gedrumd, was gisteren opgelost. Ze hadden die rosse vervangen (met alle respect voor de rosse, dit is niet racistisch bedoeld, het is enkel een aanduiding van een kleur). De nieuwe was rustiger, maar het meiske was weg. En dus gingen die twee maar de fragmenten van Wiske en Sidonie voorlezen met een meiskesstem.

mske vraagt zich of alle mannen nu werkelijk denken dat ze met een vrouwenstem spreken als ze gaan doen alsof ze gecastreerd zijn ergens tussen hun tiende en hun zestiende. Verdorie mensen, er zijn zeven keer meer vrouwen op de wereld (of dat was toch zo enkele jaren terug). Als ze daar geen enkele vrouw gevonden hebben om dat te doen, dan hebben ze, ons inziens, toch niet goed gezocht zé!