Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De purperkoet

“Zeldzame verschijning in België1” las ik in de krant. En dat “in België” was dan nog wel in Het Vinne in Zoutleeuw.

“We moeten naar het Vinne” zei ik tegen Luc. Niet voor die purperkoet. Die krijg ik sowieso niet te zien in die rietkragen. Dat laat ik aan de mannen met de grote kanonnen.

Maar wel omdat we sedert september niet al te veel dood hadden gedaan aan het wandelen.

Tot mijn grote blijdschap las ik dat het ondertussen in Het Vinne al terug rustig was.

Rustig was het wel, alleen was er een kolonie vogelaars geland. Ze stonden ’t hoop waar de purperkoet de vorige week gezien was. Volgens mij waren zij gezien.

Maar onze wandeling verliep wel wat anders dan verwacht: vlonderpaden die overstroomd waren, andere paden die in modderpoelen waren veranderd en wij kozen het hazenpad t.t.z. de drogere weg rondom het domein en niet rond het water.

Er kwamen nog steeds vogelaars aan … en nog vogelaars aan … en nog.

Het was dan wel geen purperkoet maar het was wel een belevenis op zich.

En nu gaan we niet zolang meer wachten vooraleer we nog eens op wandel gaan … zei ik voor de zoveelste keer.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Previous

In de rij … de wachtrij

Next

Wapenstilstand

9 Comments

  1. Er zijn schitterende foto’s van: tweehonderd mannen (altijd mannen, heel vaak met baarden) die hun kanonnen richten op één punt… waar een onzichtbare, laten we zeggen, purperkoet zich krom ligt te lachen.

    • ms

      Ik zei het al: “ieder zijn hobby” en vogelaars doen wat zij graag doen maar ze kijken wat neerbuigend naar mijn draagbaar toestel, maar ik verkies dat boven het zeulen en in een trosselke ’t hoop staan om een glimp op te vangen -van een vogel die kan vliegen en dan wel op een bepaalde plaats gespot is, maar die volgens mij daar even goed een klapke met de ganzen kwam doen- en dan op het juiste ogenblik op de ontspanknop te duwen, allemaal tegelijk.

      Een van hen wist te vertellen dat hij zaterdag al daar was maar dat hij teruggegaan was omdat het licht niet goed was = geen commentaar.

  2. Jammer… Die kolonie van vogelaars, dat ken ik. Die staan hier bij de vogelobservatieposten met massa’s. En wij observeren dan de vogelaars…
    De foto’s van het vlonderpad zijn prachtig. Ik vind ze altijd mooi om te zien, maar soms gevaarlijk glad om op te lopen.

    • ms

      Jammer was het niet. Het Vinne is nu eenmaal een watergebied en dus veelal drassig. Nu was het er over. De buitenkant is minder spectaculair maar tenminste begaanbaar.

      In vogelhutten zagen wij ook al wel vogelaars maar niet zoals nu. Dat wordt dus doorgegeven en opgevangen dat er daar ene zit en hoep, de auto in en allen daarheen.

      Ieder zijn hobby.

  3. Ik heb niets met mensen die neerbuigend doen over wat dan ook. Ieder zijn hobby inderdaad.

    • ms

      Wel, het is eigenaardig. Als je rondloopt met een fototoestel zakformaat is er geen vuiltje aan de lucht.

      Mijn fototoestel is daarvoor dus te groot. Enkele grote kanonnen -niet allemaal, de meesten zeggen gewoonweg niks- vinden mijn fototoestel dus een reden om wat er lacherig over te doen.

      In den beginne moffelde ik het onder mijn jas als ik ze zag komen. Nu niet meer.

      Zij die commentaar hebben kunnen de bomen in, van daaruit hebben ze beter zicht op vogels tussen rietkragen.

  4. elsjeveth

    Bijzonder gebied daar aan de foto´s te zien. Purperkoet of niet, volgens mij de moeite waard om eens over de vlonders te wandelen, uiteraard als een gelaarsde kat, om natte sokken en koude voeten te vermijden.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén