Slow heeft een nieuwe stoel. Die hadden ze gekocht nog vóór de verhuizing. En toch is hij er in geslaagd die stoel te molesteren. Hij wou die stoel vooruitrijden en had enkel de rugleuning in zijn handen.
 
Waardoor mske terugdacht aan de hulk. Dat was ooit, lang geleden het favoriete feuilletonneke van Zus. Zodat op een mooie dag, mske een lawaai in de living hoorde en toen ze ging kijken nog net een stoel door de ruimte zag vliegen.

Waarop mske vroeg wat dat te betekenen had.
Waarop dat klein ukkepukske zei: “ik ben de hulk”.
Waarop mske zei dat je niet met stoelen mocht gooien.
Waarop de hulk met twee voeten in de glazen schaal stapte en zei: “ik ben de hulk”.
Waarop mske de hulk in de hoek zette en zei: “zo, hulk koel hier maar wat af!”.
Waarop de hulk een repeltje papier van de muur trok en zei: “ik ben de hulk”.
Waarop mske de hulk omdraaide zodat ze in de hoek “zat”.
Waarop de hulk haar broer een pootje lapte en zei: “ik ben de hulk”.
Waarop mske plots groen uitsloeg en zei: “en nu ben ik de hulk!”
Waarop de hulk mooi in de zetel een middagdutje gaan doen is.

Toen ze de hulk een poosje geleden terug uitgaven was Zus de eerste om te kijken … en kwam daarna bij mske en zei: “Wat is dat iets dom! Dat ik daar zo gek kon van zijn vroeger”.