mske is met haar been door de zoldervloer gezakt. Toen ze dit huis kochten was het klaar en duidelijk zichtbaar dat die zoldervloer niet meer deugde, maar op zolder leef je niet, dus was dat een plan voor later. En op die zolder moeten ze practisch niet zijn, ware het niet dat er een lek is bij de samenvoeging van de twee daken zodat Slow een zeer ingenieus systeem had uitgewerkt en daar een goot onder het lek had gehangen zodat het in de tuin afliep.

Om het houtwerk te sparen wou hij nu nog een stuk folie tegen het dak zelf vastmaken. Maar aangezien Slow maar twee handen heeft, vroeg hij mske om efkes te helpen. En mske zag dat het goed was, maar wou de nietjesmachine gaan halen omdat je dan kon vastmaken terwijl je de andere kant goed stak.

En kwak … er door! Ze dacht dat haar been over was. En toen ze dat er uit haalde is ze gewoon op zolder gaan liggen op haar rug met haar been omhoog en dacht aan wat er zou gebeuren moest ze bezwijmen. Ze zag al visioenen van mannekes met draagberries. Dus zei ze tegen Slow dat hij haar naar beneden moest helpen. Maar dat been zag zo blauw, tegen het zwarte aan. Uiteindelijk kon ze er toch op staan alhoewel … en later kon ze er op pikkelen en pikkelde de trap af naar de slaapkamer.

Daar was een gat in het plafond van de slaapkamer. Toen kreeg mske zeker bijna iets! Slow zei dat dat zo erg niet was als haar been. Maar dat been zag niet meer blauw maar knalrood. mske zei dat ze de lakens moest verversen want dat bed lag vol gruis. Slow wou naar spoedgevallen en mske wou niet. Ze kwam dan maar naar beneden gepikkeld, legde haar been op een taboeretje en zei dat het alleen maar geschramd was. Maar Slow stond als een wachter aan de deur en wou naar de dokter en mske wou niet. Ze wist alleen niet waar het ontsmettingsmiddel was. Toen wou Slow naar de apotheker ontsmettingsmiddel halen en mske zei: “Goed” en Slow zei: “Maar jij gaat mee”. mske belde zelf de apotheker op die zei dat ontsmetten goed was, maar Slow was onwrikbaar en omdat hij daar waarschijnlijk anders nu nog had gestaan is mske dan maar mee naar de apotheker gepikkeld.
 
Het is een eigenaardige werkstijl met één been onder de pc-tafel en het ander naast haar op een taboeretje, maar ze kan er hier niet onderuit. Slow heeft zelfs een warm/koud zakje gekocht en houdt het uur in het oog, 20 minuten er op, 20 minuten er af.
 
Nu hoor ik hem hierboven lopen, heel waarschijnlijk is hij het plafond van de vloer aan het rapen. Ja ja, zie je wel, ik hoor de stofzuiger.