Toen Ex en mske net in het Wat-was huis gingen wonen, was het daar oorspronkelijk zo wat kamperen, zo wat zoals hier nu. En het klein buroke was ook nog buiten, de best gekende plank met het gat in.

En het was putteke winter en het was putteke nacht. En Ex en mske sliepen beneden omdat er boven enkel zolder boven zolder naast zolder onder zolder was en er was ook nog een zolder boven de schuur.

En plots hoorde mske een geluid als van de voordeur die open ging en ze sloeg haar hand voor Ex’ mond want die had de onhebbelijke gewoonte van luidop: “Wat is’t?” te vragen. En mske trok haar training aan, maar Ex sprong uit het bed, greep de zaklamp, gooide de deur open, deed het licht aan en brulde: “wat is dat hier?” en een klein stemmetje antwoordde van achter het hartje: “ik moest!”

En plots begon mske te lachen, te lachen want het was een uitermate grappig zicht. Ex die, in zijne pure, boosaardig met een zaklamp stond te zwaaien, mske met de knuppel en een klein Zuske dat in haar pyjamaatje binnen kwam en geschrokken keek.