Toen Slow daarnet een vraagske stelde aangaande de genodigden voor de stoet binnen twee weken, waarvan we nog altijd niet weten of ze komen, begon mske -Slow weet wel altijd zijn momenten te kiezen- op te noemen, maar natuurlijk weer in de overdrijvendste trap.

En Slow zei: “dan hebben we geen stoelen genoeg!” en hij missprak zich toen hij vervolgde: “een wandelend buffet zou beter zijn” en mske schaterde en schaterde. En Slow groemfelde wat bij zichzelf dat hij wel wist dat dat een wandelbuffet was en dat hij niet lacht als mske zich misspreekt …

Gelukkig heeft mskes burostoel een goeie vering, maar de vloer wat minder.

En Slow greep al naar zijn scherm voor als we allemaal samen de kelder in zouden duiken.