Het meisje had een vriendje maar kwam toch alleen op de plechtige communie. En iedereen vroeg naar dat vriendje en het meisje zei: “denk je nu echt dat hij zich wil komen laten bekijken?”
En ze keek met een air van: “wij doen modern”, maar ergens was er bij mske toch de indruk van een stil verdriet.
Het is uitgekomen. Nog heeft hij zich niet laten bekijken, het meiske, dat nu een vrouw is, is nog steeds alleen.
Wat denkte daarvan?