De boekenfestijnhal afgedweild en dan naar buiten om een stukje te eten.

Maar dan moesten ze tegen vier uur elders in Brussel zijn en mske wist de weg vanaf Mr. Sloddermans, maar vanaf de Heysel? Wat nu? En mske met haar oud boekske van Brussel op haar schoot en maar bestuderen en bestuderen. Dat boekje is zo oud en het heet tweetalig te zijn. Dat is het ook. N alle Nederlandstalige benamingen staat de Franse, na de Franse … nul, noppes, rien de knots.

En vermits dat planneke in een boekske zit is dat niet zo evident om die bladzijden aan mekaar te plakken. En ineens -snap- dacht mske er aan dat ze ooit van de Outlet winkel naar de Heysel waren gereden. Simpel, moesten ze nu gewoon andersom rijden! Ah ja? En wat doe je met die tweesprong? Vorige keer kwamen ze er uit, nu moesten ze er in en Slow nam de rechtse … en wou direct omdraaien, maar mske zei: “ach neen, rijdt maar rechtdoor, je moet toch ongeveer op ’t zelfde uit komen”. En ja hoor! Allé hoep, naar links en dan maar de Belliard in. En mske kreeg de kriebels, want ze houdt niet van twee schokskes vooruit en tien taptaptaptap stilstaan. En mske guideerde Slow naar rechts en liet hem een paar leuke strotzjes van Brussel doorrijden en dan bleek dat er werken waren aan het Flageyplein.

In die buurt woont namelijk een potentiële nieuwe klant.

Gelukkig konden ze langs de gekende weg naar Mr. Sloddermans, die nog op zijn buro was en voor één keer was dat goed, want hij had zijn dossiers nog in de boekentas zitten.

Gepakt en gezakt zijn ze thuis gekomen.