“Je lijkt op je tante Jeanne” sneerde moe en bedoelde dat als een verwijt. “Die kan daar ook zitten zeggen dat ze veel werk heeft en zuchten en niks doen”. Het was een feit dat mske nooit genoeg kon doen voor moe en dus ging dat haar ene oor in en haar andere uit, want die tante Jeanne had tenminste een hart.

Nu echter kent mske het gevoel en ze kan zich dan zo boos maken op zichzelf als ze weer in die gemoedsgesteldheid belandt. Van waar komt het toch dat je zo veel geld nodig hebt en als er dan massa’s werk liggen, je het gewoon niet aankan om het te doen? Is het omdat je het als nutteloos ervaart, want telkens je denkt een stap vooruit te zetten, word je er twee teruggeslagen? Is het omdat je nooit of nooit gerust bent of deze of gene de factuur wel zal betalen?

We gaan nog wat andere blogs lezen, altijd goed om te zien wat we wel hebben … en dat is dan eigenlijk ook om te lachen want vorig jaar was die gezondheid ook maar niks en daar hebben we alleen een oplossing mogen voor zoeken.

Opstandig wordt een mens daarvan, opstandig en ballorig!

Het enige dat mske wil is samen met Slow van “0” af aan beginnen en een heel klein ietsiepietsie veel een badkamer, of tenminste een douche en een klein buroke “binnen”!