mske en haar haar. Dat is ook al een historie geweest. mske had krulhaar, lang krulhaar, tot onder haar … ja, juist. Maar we hebben het al verteld, bij moe in haar bovenkamer zat er ene niet juist en moe zei dat meisjeshaar de aantrekking van de duivel was en mskes haar moest er af. mske was acht jaar. De kapster wou dat haar hebben om een haarstukje van te maken.

In die tijd liepen vrouwen op trouwfeesten en andere feesten nog met aanzetstukken om te doen alsof ze lang haar hadden terwijl ze allemaal gewoon dezelfde permanant hadden. Maar mske zei “neen”. Hoe het kan, begrijpt ze nu nog niet, waarschijnlijk zou ze haar slag niet thuis gehaald hebben had die kapster moe geld geboden maar wat dan ook, mske zei “neen” en de kapster was boos en gooide het haar op een krantenpapier. De treurende mske heeft jaren en jaren dat pakje zachtheid gekoesterd en ze weet eigenlijk niet waar en wanneer het verdwenen is.

Tegen haar 17de had mske een bos haar waar geen mens huis kon mee houden, kroezelkes in plaats van krollekes en wild openstaand, iets wat later wél geapprecieerd werd maar in die tijd was het stijle haar volle mode.

En op haar 19de liet mske haar haar jongenskop knippen om later tussen Zoneke en Zus in met een Afrokapsel rond te lopen.

De juiste snit zat er wel in zo rond haar 33ste, maar na de verhuis ging de kapper -zeer gerenommeerd kapper trouwens- mske eens een metamorfose laten ondergaan. Juist ja, door de ontkleuring was het haar verbrand. Terug kort dan maar. “Nooit meer kleuren” besliste mske en “nooit meer knippen” maar daar veranderde ze weer van gedacht en ze ging naar de voorlaatste kapper die er een knap kapselke van maakte met een mooi kleurke. Alleen jammer dat mske, telkens ze van de kapper kwam, haar haar korter en korter en korter en korter vond maar bovendien rosser en rosser en rosser en rosser. Kort ros dus. En dat was het bij aanvang niet geweest.

Wanneer was het nu eigenlijk dat mske besliste dat ze hier naar de kapper wou? We weten het zo juist niet meer, in elk geval moest het langer, maar zo lang het niet lang genoeg was kon die man er geen vorm in krijgen. En nu hangt het in mskes ogen. Dat is niet de schuld van de kapper, maar van die weerborstel recht boven haar linker oog.

Nog één weekske!