mske vertaalt. En de ene vertaling is de andere niet, dus soms werkt ze stillekes verder, maar als er zo opsommingen in die zaken staan, dan begint mske op mskes manier te vertalen. En ineens realiseerde ze zich dat Slow deze manier van werken nog niet meegemaakt had en ze zei: “kijk, je hebt me zo nog niet bezig geweten, Zoneke kent het, Zus kent het, ik zou appreciëren dat …”

“het binnenkamers bleef” vervolledigde Slow.

“En wiens brood men eet, diens woord men spreekt” zegt het spreekwoord … ik heb dus ook niks gezegd.