En dan liefst oude liedjes, maar dan wel zéér oude. Liedjes op 78-toeren plaatjes bij tante Jeanne Tante Jeanne was nog niet getrouwd en had een pick-up. Die hadden ze bij mske thuis nog niet. En dus zaten Broer en mske met open mond, verrukt op het kleine wonder te kijken maar vooral te luisteren.

En gisteren dook de herinnering terug op maar zo vaag dat mske eerst twee liedjes door mekaar maalde. Er was namelijk iets over: “dan gaan we naar St. Anneke, St. Anneke, St. Anneke, dan gaan we naar St. Anneke, het mooie Scheldestrand. En mske dacht ze daar naartoe gingen met Marianne. Maar later kwam dan de herinnering aan een ander melodietje voor de bovengenoemde Marianne want de zanger noemde Marianne ook Mariandel, denkt mske maar is er niet zeker van. En dan ging de zanger met Marianne, Mariandel aan de wandel en iets later zei hij dan van “voortaan, met jou door ’t leven te willen gaan”. En voor zover het mske gisteren begon te dagen, dacht ze dat het wel eens Bobbejaan Schoepen kon geweest zijn. Slow heeft het opgezocht en Bobbejaan heeft wel degelijk een Marianne-liedje gehad.

Er waren nog platen, eentje over een soldaat die geen kerkboek had in de kerk maar een spel kaarten en daarin dan zat vergelijkingen te maken met de bijbel. Dat zou wel eens iets Nederlands kunnen geweest zijn, alhoewel … waarom denkt mske dat nu? Omdat va iets gezegd had over protestanten?

Maar dé leukste, de favoriet van Broer en mske was iets over een nonkel, een gekke nonkel, of een nonkel die getrouwd was met een gekke tante … allemaal al eender, maar een bepaald fragment ging over een inbreker, als volgt: ” maar als hij dan schiet, stel je asjeblief, voor mijn schone kaste niet”. Verder was er nog iets over die tante die geen gepaste hoed vond, maar eigenlijk lampenkappen stond te passen: “tes ier de rayon, van de abat-jours”. “Nonkel Miele, nonkel Miele” zingt het dan even in mskes hoofd maar dat is een twijfelgeval want er is ook nog: “Santé santé santé, geef ons nog nen tournee, voor mij en nonkel Miele en voor gans ’t café”. En die nonkel Miele hoort helemaal niet bij de tante met de lampenkappen.

Olla, polla, wat krijgen we nu? Terwijl mske op het klein burootje was, kwam er een inslag! Nonkel Miele is wel degelijk die van het café. Het liedje over de tante met de lampenkappen heeft niks maar dan ook niks met een nonkel te zien, het gaat namelijk over: “Tante Nette, tante Nette, dannekik zoe geire zie …”. Bizar hoe alles zo stilaan terug komt.