Eerst vertrokken ze vroeger om vroeger daar te zijn zodat ze vroeger zouden terug zijn. Een accident op een kruispunt. Blik- en olieschade, maar verkeer goed gestropt. Zij in de file. Tot daar voor “vroeger”.

De goedlopende samenwerking van Slow en mske was lichtekes gederangeerd deze morgen. Er was geen ambras maar Slow had dingen gedaan die mske nog moest doen en dan vond mske Slow weer niet om te overleggen en vice versa, … tout court, het liep fout.

Slow merkte dat hij een gemiste oproep op zijn gsm had van Win en net toen hij wilde terugbellen, via de vaste natuurlijk, want hier is zo weinig dekking dat er maar enkele plaatsen in huis zijn waar je heel misschien een gesprek volledig kan voeren met die gsm, ging de telefoon.

Leuk! Voor de eerste keer in lange tijd belde die telefoon voor mske zelf belde. De stem klonk anders, levendiger en opgewekter. Ondertussen ging Slow maar aan de spaghetti beginnen.

Eindelijk begon mske dan maar haar sportpantoffels uit te trekken. Toen ging de gsm weer. En terug was het Win, mske nam op en hippelde op een sportpantoffel en een sloefke naar de keuken. “Ja maar” zei Slow “ik kan niet lossen”. Dan heeft mske maar verder de spaghetti gemaakt terwijl Slow naar de gsm kwam.

Toen mske haar tweede sportpantoffel kwam uittrekken riep Slow: “******”, kom jij niet eten?”
 
Domme vraag! mske en spaghetti. Maar mske eet dan wel liever geen spaghetti met één sportpantoffel en één sloefke, dat eet moeilijk.  
   
******: is een troetelnaamke van Slow voor mske.