De brief kwam van een advocaat zeggende dat Slow en mske zich niet aan een overeenkomst hadden gehouden.

mske zocht de bewijzen bijeen waaruit bleek van wel en belde die kerel op. Het kinderstemmetje van de telefoniste zei dat ze ging kijken of hij er was. Niet dus en ze vroeg waarover het ging. mske legde het uit.. Ze ging hem laten terug bellen maar dat zou na vier uur zijn.

Toen mske om vijf voor zes nog niets wist en het op haar heupen kreeg, belde ze zelf terug. Andere telefonistestem die ging kijken of hij er was en even later zei dat hij al weg was. “Oh” zei mske “en mij terugbellen?” En mske legde de zaak nog maar eens uit. Ze ging hem contacteren op zijn gsm en hij zou mske terug bellen.

Deze middag greep mske nogmaals de telefoon en belde nog maar eens op want het is is toch een brandend gevalleke. Deze keer een mannenstem die ging kijken of hij er was. Even later bleek dat hij er niet was, maar hij kon mske misschien helpen. Nog maar eens uitgelegd waarop het antwoord was dat hij het dossier niet kende. Uiteindelijk kende hij er niets van maar hij wist wel dat er vandaag een brief gepost was en dat mske maar moest wachten tot ze die kreeg.

Wel … die kerel heeft lef en mske weet weeral waarvan ze morgen om 4u zal wakker liggen.