Vanmorgen was het rond zes uur eer mske de eerste keer wakker werd. Normaal, want gisteravond was het al vandaag eer ze gingen slapen.

Zes uur dus en mske lag te denken over gisteren en over dingen die ze met gisteren kon doen en waarschijnlijk toch niet zal doen omdat ze het nu ook gemakkelijker vindt om haar mening achter haar kiezen te houden en gewoon eens met haar hoofd te schudden. Slow sliep nog.

Ze moet toch in slaap gesukkeld zijn tot ze zich plots realiseerde dat de klokken luiden. Niet de gewone uurslagen, neen, het gebeier dat er alle dagen na de zeven slagen van zeven uur volgt. Slow sliep nog.

Het valt haar in dat er nog twee items niet op de lijst van zes uur stonden en ze viel prompt weer in slaap. Dan hoorde ze het zondags gelui en ze dacht: “half negen”. Slow sliep nog.

mske was niet echt wakker en sliep verder tot ze de tweede ronde van het zondagse klokkenspel hoort: “kwart voor negen”. Slow sliep nog.

mske draait zich nog eens genoeglijk om en soest verder tot Slow zegt: “ik ga opstaan”. Slow wordt nooit geleidelijk aan wakker.

Lang geleden dat mske nog zo lang geslapen heeft.