De zaak was vernieuwd en ook de man leek niet op de man van vroeger, maar misschien …

Slow vroeg: “Alles vernieuwd?” “Ja” zei de man. “En een nieuwe uitbater ook” ging Slow voort. “Ja” zei de man weer “maar nog niet zo lang”. Slow die meest houdt van een rechtstreekse aanpak ging voort, terwijl hij op de vernieuwde muren wees: “Jullie zijn Egyptenaren?” De man knikte. “Dan ben je toch hier geboren dat je zo goed Nederlands spreekt”. De man begon te glunderen, de glimlach leek warmte uit te stralen. “Neen, ik ben hier vijf jaar” zei hij fier “en ik heb het niet in de school geleerd”.

mske dacht even aan een uitdrukking van Leterme over de Walen en over wat de Walen van deze mens nog konden leren.

Even later stond de man daar weer en vroeg wat ze wilden drinken van Mo, Mohammed dus, hij was Mohammed. mske zou, bij zoveel ongekunstelde vriendelijkheid, zo een koffie genomen hebben, iets wat ze nooit drinkt. Hij zag haar aarzeling en zei onmiddellijk dat hij een cola light ook wou schenken.

Er zal wel een stuk klantenbinding bij geweest zijn natuurlijk maar er zijn meer plaatsen waar ze zelfs een normale omgangsvorm niet kennen en zodoende zal Mohammed mske en Slow nog zien.