Er was eens … een merel in een hoge boom. Die merel had een nest. En of er in dat net nu eitjes of jonge vogeltjes waren, kon je van beneden aan de boom niet zien. Maar de ekster zag het wel. De ekster wilde hebben wat er zich in dat nest bevond en ging op de merel af. Maar de merel verdedigde het nest met hand en tand.

De ekster bleef chargeren. Tot de merel, moegetergd, achter de ektster aanvloog om ze te verjagen.

De ekster dook, de merel dook ook. De ekster landde in de hondenren bij Leo, zette zich onmiddellijk terug af en vloog weg. De merel had deze tactiek niet voorzien en geraakte niet meer weg.

De ekster repte zich naar het merelnest.

Dingen die met “er was eens” beginnen, lopen niet altijd goed af.