De zon scheen en het was warm. Misschien wel één van de laatste warme dagen van het jaar.

Ze zetten zich met hun vier op een terras en wachtten. Iemand had twee tafels verder nog twee pintjes gebracht, maar echt goed opgelet wie dat was hadden ze nu niet gedaan.

Toen het toch wat begon op te vallen dat het lang duurde, bleek bij navraag dat er op het terras niet bediend werd want het personeel was verkouden.

Natuurlijk hebben ze dat zwaar verkouden personeel niet overbelast door hen nog meer te laten werken. Ze hebben heel menslievend een ander terras opgezocht, waar Slow voor alle veiligheid toch eerst vroeg aan de juffrouw: “je bent toch niet verkouden?”