Het klaske kwam van het zaaltje van het dorpke achter de berg en stapte het voetpad op. Ze waren een jaar of 7-8 en kwebbelden er lustig op los. De 2 koplopers waren een tiental meter voorop op de groep.

“Stop” riep de begeleider, maar ze kwakkelden en kwebbelden lustig verder.

“Stop” riep de begeleider wat decibellekes hoger, maar ze wiggelwaggelden vrolijk babbelend verder.

“Stop” schalde de begeleider nu en de ganse bende stopte.

“Jamaar” zei de begeleider “alleen de twee eerste moesten de stoppen, al de anderen moeten doorlopen”. mske moest lachen, de begeleider zag dat en lachte mee.

Daar kwam Slow haar al tegemoet gereden en mske stapte in. “Wat loop jij nu al lachend over straat?” vroeg Slow. “Ik heb net een groep pinguinnekes gezien” zei mske.