Soms, voor één of andere, ons onbekende rede, vraagt Mr. Sloddermans of we een dossier rechtstreeks naar zijn klant kunnen mailen. Zo ook vrijdag.

Zaterdagochtend een mail van die klant, zeggende dat de naam van zijn madam verkeerd geschreven is. Tja, wij weten al langer dan vandaag dat Mr. Sloddermans niet kan spellen. Erger nog, we vrezen dat hij aan een lichte vorm van dyslexie lijdt. De fout betrof enkel een “y” in de plaats van een “ij”.

Maandachtochtend, jawel paasmaandag, weer een mail van die man, zeggende wat hij allemaal veranderd wil zien in het dossier.

“Awel merci” dacht mske, voor dat één weekend dat ik niet aan werken wil denken”. Ze mailde naar Mr. Sloddermans zeggende, dat hij haar klant was, en dat die andere zijn klant was en dat ze dat zo wil houden en dat ze niks verandert zonder zijn toestemming, maar als ze daarmee moet beginnen, ze haar prijzen eens wat gaat omhoog halen.

Heeft die kerel nu niks anders te doen dan dossiers uitvlooien met Pasen. Eigenlijk zouden we daar compassie moeten mee hebben.