Broer en mske kregen ooit één frank zondag en gingen daarmee na de mis bij Zjangske Neves snoep kopen. Een zakske zuur en zoet, vier karamellen, een rek, een spek of een zwart staafke kalisjezap waren allemaal te krijgen voor één frank. Dat je die staaf dan nog eerst in stukskes moest breken en in een kruikske met water doen en dan nog heel lang wachten eer je kalisjezap had -je zou dood van dorst zijn moest je daar op wachten- speelde gene rol.  Dat lange wachten maakte dat die staaf niet tot de meest prioritaire aankopen behoorde.

En ook omwille daarvan kocht moe kalisjenaat, waar je moest op kauwen, maar dat mske toch niet bepaald je dat vond omdat ze daarvan splinterkes tussen haar tanden kreeg. En als ze dan toch kalisjezap meebracht, sneerde moe dat ze uit dweizerikkerij dat hout niet wou. Precies of dat ’t zelfde was.

Toen ze later met de mutualiteit in Kapellen op kamp was, mochten ze eens Hollandse snoep kopen en die zagen er allemaal zo belebberd uit dat mske toch maar de meer gekende zwarte bollekes koos. Die verdemmelingen hadden daar zout in gedaan. Wie lust er nu snoep met zout in? mske, die al niet erg snoeplustig was, heeft haar zoute zoethoutdrop maar uitgedeeld.

Achteraf heeft mske nog aan Zjangske Neves gedacht. Ze hebben die nooit gezien, al realiseerden ze zich in hun kindertijd niet dat Zjangske een mannennaam was en niet de naam van een winkelke. Als je in het kruidenierswinkeltje binnenging had je rechts de toog met daarachter de rekken. Links had je een deuropening, zonder deur, die leidde naar een fietsenwinkel. We veronderstellen dat dat Zjangskes kant van de zaak zal geweest zijn.

Eigenlijk geneert mske zich een beetje. Ze gingen daar elke zondag voormiddag voor twee frank opdoen en moesten eerst nog kiezen. Moe ging er niet naar de winkel, ze ging bij Wies of bij de melkboer -wiens vrouw ook een kruidenierswinkeltje had- en toen mske op haar twaalfde een fiets kreeg, kochten ze die in de grotere winkel op de steenweg.

Elke zondagvoormiddag gestoord worden voor twee frank kindergrut en die vrouw heeft nooit of nooit laten zien dat het haar niet zinde.