Het is na tien uur ’s avonds en we hebben nog niks op ons blog gezet. Niet dat er niks geschreven is. Jawel hoor! Maar de censuur heeft weer toegeslagen.

Bij het eerste schrijfselke zei mske: “dat zet je er niet op”. Dat zegt ze dan als ’t ganse berichtje geschreven is behalve de laatste zin. Toen kwam de postbode. Niet dat er wat vervelend of extra goed bij de post zat, het waren enkel twee omslagen van de Colruyt en het folderke van de Aldi, maar blijkbaar was door buiten te gaan een frisse wind door haar hoofd gewaaid en zei mske “dat zet je er niet op”.

Toen schreef ik het tweede. Ik vond het een grappig verhaalke maar mske vond dat het op een zekere manier niet gepast was. Alleen gaat ze nu eerst weer wat broeden over de vraag of het ons imago niet gaat schaden als wij zulke woorden gebruiken. “Slow, wat vind jij?” vroeg ze. Ja lap! Slow kende de betekenis niet en mske moest van naadje tot draadje uitleggen. “Zie je wel” zei mske “wat nut heeft het als meer dan de helft niet gaat snappen wat er staat”. Nu zou ik het er moeten op zetten alleen al om te zien of Slow meer dan de helft vertegenwoordigt.

Waarom zijn we nu zo gebrand om dan toch wat te schrijven al staat hier eigenlijk niks zinnigs? Wel, als we vandaag niks schrijven kleurt dat kalenderke hiernaast vandaag niet oker. En dat is toch geen zicht hé …