Heel lang geleden, mske was zwanger en Zoneke was nog heel klein, reden ze op de losse boef op vakantie naar Frankrijk. Verder dan Normandië wilden ze niet, gewoon enkele dagen er tussen uit.

Ze vonden een pittig hotelleke dat nog enkel de zolderkamer vrij had, maar die was dan ook erg ruim en gerieflijk genoeg.

Het was er zalig al was het op dat moment een frisse zomer. Ze gingen naar de vuurtoren en Zoneke was verrukt, ze reden naar Dieppe, naar het oorlogsmuseum dat momenteel niet meer bestaat en Zoneke was verrukt, ze aten ’s avonds vers gevangen vis in het restaurant en mske was verrukt, …

Op een dag dat ze toch op het kiezelstrandje te vinden waren, Zoneke was gek op keitjes keilen, zagen ze de mensen wat verder. Een koppel iets ouder dan zij met een klein meisje van iets ouder dan Zoneke. Een gewoon koppel, ware het niet … De man droeg een short van die tijd, die zaten lekker ruim en blijkbaar had hij daar niets onder aan want uit die pijp van die short piepte het een en ander. Ex en mske moesten lachen, maar ze moesten zich inhouden, want niks zo opvallend op een praktisch verlaten strand dan een koppel dat zit te lachen met iets, als er niks anders te lachen valt dan een ander koppel.

’s Avonds zaten ze in het restaurant toen die mensen binnen kwamen en aan het tafeltje naast het hunne kwamen zitten. “Daar heb je Pee Beus” siste Ex tussen zijn tanden en daar waren de lachkriebels ook weer. Hoe het kwam, tja hoe komt nu zoiets, kwamen ze achteraf uiteindelijk aan het zelfde tafeltje te zitten en babbelden nog uren genoeglijk door.

Nu zou mske die waarschijnlijk Honoré noemen, je weet wel van Honoré de bal zakt.