Moest er ooit, om één of andere reden, een paus het in zijn bollekerkhoofd krijgen om mske zalig te verklaren, dan moeten ze toch al niet op zoek naar een wonder. Dat gaan we hier efkes vertellen zie. Het wonder van mske, namelijk de mysterieuze genezing van de chronische hoofdpijn van Klein Zoneke.

Klein Zoneke kloeg dus geregeld over hoofdpijn en mske, haar eigen Klein-mskes jaren indachtig en nog niet wetend dat het indertijd pure stress was geweest, was bezorgd. Had Klein Zoneke nu het zelfde of wat was dat?

mske gaf Klein Zoneke een aspro junior, legde hem op de zetel en was blij om zien dat Klein Zoneke een half uurke later toch al genoeg opgeknapt was om terug met de legootjes te spelen.

Tot de verschrikkelijke dag kwam dat mske het medicijnkastje open trok en tot de bevinding kwam dat de aspro junior’s op waren. Wat nu?

Ze nam het dooske dispril, las de bijsluiter en ja, een half disprilleke was ook goed voor Kleine Zonekes.

Maar ….

“Ik moet dat niet hebben” zei Klein Zoneke. “Hoe zo?” vroeg mske. Klein Zoneke wou de pillekes tegen de hoofdpijn. Er daagde wat, mskes nikkel lag nog te rinkelen toen ze al zei: “aspro junior is voor hele kleine kindjes, flinke jongetjes, die nemen halve disprillekes”.

Het moet gezegd, manmoedig nam Klein Zoneke het glas, dronk het uit, legde zich, naar goede gewoonte een half uurke op de zetel en was voorgoed van die hoofdpijntjes vanaf.