Het broekenprobleem doet zich weer voor, al is het dan in licht gewijzigde vorm.

Door de omstandigheden kan mske terug in een broek van vroeger, maar dat is een zomerbroek.

De oude trainingsbroek is ondertussen pleite.

De geklede broek van toen is nu zo goed als versleten en moet opgehouden worden met veiligheidsspelden.

De nieuwe zwarte trainingsbroek van toen is nu een oude zwarte trainingsbroek, maar de enige waar mske geen ophoudproblemen mee heeft.

De nieuwe broek die ze toen kocht is nog te doen zolang ze er maar iets op aantrekt dat er over hangt. Die is dus ook al te groot.

De nieuwe grijze trainingsbroek van toen was van geen al te beste kwaliteit blijkbaar want mske heeft daar al meer naden van hersteld dan ze voor een heel leger zou moeten doen. Die broek paste in het begin, werd te klein, paste en is nu te groot en mske kan die enkel nog ophouden omdat er een koordje in de lenden zit. Laatst tijdens de pluk gingen ze wandelen toen ze daar op de veldweg een peer zagen liggen. Een pas afgevallen peer, nog zonder plekken maar klaar om overreden te worden. mske raapte de peer op en stak die in haar zak. Roetste die peer toch tot op haar voet zeker. Was er weer een gat in de naad naast de zak. “Nu heb ik een smokkelbroek” zei mske die de peer dan maar goed op haar voet kantelde en ze zo mee naar huis nam. “Ik maak die broek niet meer” zei mske toen. Vanmorgen greep ze de grijze trainingsbroek van het droogrek en zette zich toch maar weer aan het naaien.

En wat zegt mske als Slow oppert van een nieuwe broek te kopen? Al overweegt ze om toch maar enkele van die trainingsbroeken, zoals die zwarte, bij te halen beweert ze toch: “Ik heb broeken genoeg”!

Maar dat wisten we dus al.