De winkel is goedkoper dan de andere winkels van zijn soort. Slow en mske kennen die nog niet lang maar die winkel is zo goedkoop dat Slow en mske er nog geen euro, zelfs nog geen halve euro uitgegeven hebben. Sni moelèk! Die hebben nooit in stock wat Slow en mske willen.

Vandaag were! Ze moesten iets in ijzer hebben. Dat is, logisch gezien toch bij de metaalwaren, maar daar was het niet te vinden.

Ze vroegen het dan maar aan die pee met zijn clarkske die daar rondtoerde. Het was te peizen, in de gang van “hout, houtbewerking en houtgereedschappen” ergens halfweg. En ja, de maat die Slow en mske moesten hebben was er niet meer. Toen Slow daar iets van zei tegen die pee, deze keer zonder clarkske, bukte die zich ostentatief, keek in de lege bak en bekeek hen alsof ze analfabeten waren.

In de volgende winkel, waarvan ze de kortingbonnen vergeten waren, was het vakske van die maat ook leeg. Maar daar wisten ze te vertellen dat er gisteren iemand geweest was die de ganse voorraad in één keer had opgekocht.

mske zag hen al de ganse stad doorkruisen, maar het viel nog mee, bij de derde winkel was die alles-opkoper blijkbaar niet gepasseerd. Er waren anders nog drie winkels te gaan.

“Weet je” zei mske “in die eerste winkel hebben ze eigenlijk het accessoire dat ik bij de wc wil hebben”. “We zullen er rap nog eens binnen springen” zei Slow, wat ze deden. Nader onderzoek van het accessoire in kwestie leerde hen dat het eigenlijk tegen de muur moet bevestigd worden en dat het niet bepaald stevig stond en niet bepaald stevig was.

“Ik ben blij dat we nog eens zijn binnen gesprongen” zei mske “anders was dat op mijne lever blijven liggen”. “Het was camelot” zei Slow. “Het was camelot” bevestigde mske.

En ondertussen hebben ze nog altijd geen euro, zelfs geen halve euro in de goedkopere winkel gespendeerd.