Vanmorgen in de vroege uchtend zong een vroege vogel zijn schuchter liedeke. Geen gekwetter en gekwiet.  Solo en nog zonder tremolo. Lief en beloftevol.

“Als die belofte maar niet meer inhoudt” dacht mske toen ze dan goed en wel wakker was. Want ze herinnert zich de late vogels. Die welke in ’t weekend in de feestzaal zitten. Gedurende de winter horen we die niet want dan zijn alle ramen en deuren dicht en is het te koud om op die parking nog staan te lallen.

Maar als de vroege vogeltjes schuchter aan hun eerste liedekes beginnen, zouden de late vogels brallend aan hun laatste kunnen beginnen.