Maandagnamiddag vroeg mske zich af hoe het met Sandra zou zijn. Ze klikte op de website en merkte dat die weg was.

“Weet je” zei ze tegen Slow “dat het me eigenlijk stoort dat dat geld naar de Koning Boudewijnstichting gaat”. mske heeft iets tegen stichtingen, maar dat hebben we nog al verteld.

Toeval wil dat ze dinsdagmorgen in de krant leest dat vader Massart van gedacht is veranderd en dat geld niet aan de Koning Boudewijnstichting gaat schenken maar zelf een vzw gaat oprichten.

Ze leest de commentaren op dat artikel en begrijpt die commentaren niet. Ze begrijpt die wel, maar niet de redenering die er achter schuilt.

mske heeft geld geschonken voor Sandra, niet voor de Koning Boudewijnstichting en zelfs als (indien -mocht het zijn dat- en alle andere veronderstellende benamingen nog aan toe) vader Massart dat geld zelf gebruikt, is mske daarmee nog meer akkoord dan dat hij het aan welke stichting dan ook zou geven. Want het geld is gegeven voor Sandra en op deze manier heeft Sandra er tenminste misschien ook nog wat geniet van.

Bovendien heeft de familie Massart, net zoals alle brave families in Belgie, betaald voor de ziekenkas, dat noemen ze ziekteverzekering, niet ziekteverzekering met uitsluitsel van … Als die verzekering de ziekte niet dekt, dan zit er iets fout. Niet al te veel van de andere brave families in België moeten hun kind op die manier zien aftakelen zonder dat ze op enige manier geholpen worden. Daarom alleen al mag de familie Massart van mske elke cent van dat half miljoen houden.

Die van de Koning Boudewijnstichting? Eerst te gretig en nu te verontwaardigd. Neen, stichtingen zijn helaas niet aan mske besteed.