Slow had eergisteren wat op zichzelf gegrommeld omdat hij al twee dagen na mekaar het fototoestel vergat. Gisteren nam hij het mee en zag -gelukkiglijk vóór het vertrek- dat de batterijen leeg waren. Gelukkig was het tweede stel opgeladen en ze vertrokken.

Maar wat bleek? Waar eergisteren nog groene bollekes aan de bomen hadden gehangen, hadden de vruchtjes op één dag tijd al een kleurtje gekregen. Sommige dan toch want in andere boomgaarden waren ze nog ieperdepiepklein en groen. Of het nu om kersen en/of krieken gaat, dat weten Slow en mske niet zo. Ze zijn namelijk nog niet aan de zeker-en-vast-kersenboomgaard gepasseerd.

Blozekriekske

Nog groen achter d’oren

mske had gezegd dat ik de foto’s dan nog kon bijvoegen bij het vorig berichtje, maar omwille van het groot verschil tegen gisteren, heb ik dat maar niet gedaan en er een fotoposteke van gemaakt.

De peerkes

En terwijl we dan toch bezig zijn, heb ik er de appelkes ook zo maar ineens bijgenomen.

De appelkes

Bijna thuis gaf het toestel het bericht door dat ook die batterijen bijna leeg waren. En daarmee kon ik gisteren die foto’s niet meer plaatsen. Dat is toch wel erg met een fototoestel hé, die pillen gaan plat van ’t reserve zijn alleen al.