Zoek
In Man bijt Hond keert elke week een wereldwijze Vlaming terug naar een huis uit zijn kinder- of jeugdtijd. mske heeft daar niet op gewacht.
In de beginjaren met Slow heeft ze hem zo alle plaatskes al getoond waar ze ooit woonde. Eigenlijk heeft Slow haar eerst meegenomen naar het huisje in Antwerpen, daar waar de paarden vleugels hadden. De ganse buurt was vernieuwd behalve dat ene huis, het nummer 22. Het zag er zo klein uit en dan te bedenken dat ze daar met drie huisgezinnen hadden gewoond. mskes herinneringen uit die tijd kunnen er zelfs niet binnen. Dat de tuin veel kleiner was dan in haar hoofd, dat ziet ze zelfs op de foto’s uit die tijd.
Van het huis in Oostvlaanderen is ze zelfs de impressies bij die terugkeer vergeten en het huis in het dorp waar ze ’t liefst heeft gewoond zag er ook al zo nietig uit. Niet dat die huizen echt klein waren of zijn, er woonden gewoon teveel mensen in. Het latere huis uit het dorp van haar jeugd is afgebroken maar daar heeft mske dan wel de juiste herinnering aan. Dat was ook veel te klein geweest voor twee ouders, twee tieners en twee ukken.
Komt vandaar haar voorliefde voor grote huizen? Voor veel ruimte? Denkelijk wel.
Kort gezegd, Memorielaan is te klein voor lange wandelingen.
mizzD
Hmm..ik heb eigenlijk niet zo’n lange Memorielaan..het huisje waarin ik geboren werd, heeft het gezin daarna nog maar een half jaartje gewoond, dus daar heb ik helemaal geen herinneringen aan. Het huis waar ik opgroeide, daar woont m’n vader nu nog steeds, dus daar kom ik wekelijks en verandert niet, ook niet in m’n geheugen…er zijn wat deuren en ramen veranderd, maar het is niet groter of kleiner in m’n herinnering. Maar dat we daar ooit met minstens 8 personen (toen de jongsten geboren werden, gingen de oudsten ongeveer het huis uit) gewoond hebben is altijd sowieso een wonder…dat dat paste. Ik woon nu zelf in zo’n soort huis…drie slaapkamertjes en heb ruimte genoeg natuurlijk, maar zou niet weten hoe ik hier minstens 6 kinderen kwijt moest hoor!
Klaverke
Ik ben geboren in een héél groot huis …
met héél veel ramen ook. Er waren toen nog meer kindertjes dan ik, en ook veel jonge moederkes, dat huis heette: het Moederhuis’….
Ps er was ook veel personeel. Die waren om ter nets en droegen allemaal wit. Toen ik dan een paar dagen oud wasn mocht ik mee naar mijn eerste ouderlijke huis, daar stond naar het schijnt alles bijna ingepakt, want ons ma en pa gingen verhuizen, ze hadden met hun spaarcenten een eigen huisje gekocht; En dààr zijn wij altijd in blijven wonen met ons gezevenen; tot aan onze trouwdag. Toen hebben ons ma en pa dat huis verkocht en zijn voor verschillende jaren naar oost vlaanderen getrokken en nu? Nu woont mijn moeder ook hier en heel dicht bij mij …
Hé hé …
!
ms
@ mizzD : het is onbegrijpelijk soms hoe ze ’t vroeger deden. Het huis waar mijn ouders nu wonen was vroeger een café, de voorplaats was de gelagzaal. De aanbouw die er nu aan is, was er toen nog niet, dus bleef enkel het minitatuur keukentje dat meer op een doorgang leek over om in te leven. De kinderen sliepen op zolder en aten op de trap. Dat kan men zich nu toch niet meer voorstellen.
@ Klaverke : waarschijnlijk was dat huis waar ik geboren ben ook groot, maar daar ben ik nooit meer naar gaan kijken aangezien ik er alleen maar langs ben geweest om geboren te worden.
mizzD
Haha…het Moederhuis..typisch..die kraamklinieken komen nú hier pas op..Nederland heeft heel lang bekend gestaan om het grote percentage thuisbevallingen..mijn moeder kreeg haar (gezonde) kinderen allemaal gewoon thuis hoor…en men is er nog steeds heel erg voor.
En hoe ze het deden..tja…gelukkig hadden wij een handige pa die zelf stapelbedden in elkaar laste en de vliering ( waar je niet eens rechtop kon staan) was natuurlijk ook afgetimmerd tot een kamertje..allemaal een eigen plek zoals men nu zijn kinderen wil geven was er niet bij hè…maar misschien was het daarom nog niet zo’n ik-maatschappij toen…we móésten wel met anderen delen en proberen overeen te komen..het één hoeft niet noodzakelijkerwijs beter te zijn dan het ander..iets om over na te denken vind ik!
Klaverke
Aaaaaah ik ep u daar nie gesieeeeeeeeeen … !
ms
@ Klaverke: je kan niks zien hé als je pas geboren wordt.
magda
Een logje om over na te denken en dat wil ik echt eens doen met een eigen logje,mag dat mske?
ms
Tja, Magda ! Toen Man bijt Hond Nederland het format overnam van Man bijt Hond bij ons hing daar een prijskaartje aan hé ! Ik heb toch efkes moeten denken hoor, want voor minder dan een verwijzing wil ik het niet doen.
Nu zonder zeveren. Natuurlijk mag dat. Ik ben de uitvinder van de blogs niet noch de eigenaar van het internet. Elk onderwerp heeft meerdere invalshoeken en kan van uit een ander perspectief bekeken worden.
Dus kan het alleen maar goed zijn voor de onderlinge gedachtenuitwisseling als die allemaal aan bod komen.
omamoetje
mijn memorielaan is een hele lange laan ! Moet serieus natellen waar ik overal gewoond heb…misschien ooit eens doen…
magda
als je nu maar niet langs komt vliegen met je superbezem om die verwijzing te komen opeisen,bbbbrrrr!!IK zal héééél braaf zijn hoor!!
gettie
Mijn memorielaan qua wonen als kind en jongere is heel kort, maar qua herinneringen is ze heeeeeel lang!!Tot mijn huwelijk heb ik maar in 1 huis gewoond en mijn moeder woont er nog steeds als 80 jarige. De buitenkant is nog steeds dezelfde maar de binnenkant heeft diverse metamorfoses gehad sedert de bouw in 1950. Gelukkig maar, je wekelijkse grote wasbeurt in een bassin aan een leuvense stoof kan dan nu wel nostaligisch lijken maar fijn was het toch niet hoor. Gelukkig ben ik de 2de oudste en was het water nog niet vuil hahaha. De badkamer kwam er pas toen ik 15 jaar was, maar ja, ik was al op internaat van mijn 12de ,oeps dus eigenlijk toch nog in een ander huis “gewoond”.
ms
@ omamoetje : ik vond altijd dat ik teveel verhuisd ben. Ik was een nogal stil kind en maakte niet makkelijk vrienden. Na enkele verhuizen heb ik dat dan maar opgegeven.
Dus … laat eens horen !
@ Gettie : dat bassin bij die Leuvense stoof ! Jawel. En net toen er, rond mijn dertiende, een badkamer kwam in het huis verhuisden wij weer en duurde het tot ik getrouwd was vooraleer ik mijn eerste badkamer had.
omamoetje
mske, wat hebt ge mij aangedaan ! Ik ben beginnen tellen : 10 huizen, de twee die misschien nog komen niet meegeteld : serviceflat en RVT. En het draait maar in mijn hoofd, al die herinneringen. Het zal eruit moeten. Als ik alles opschrijf heb ik stof voor maanden… en beloofd, ik zal je iedere keer een linkje geven.
ms
Wel ik heb het ook even geteld, ik ben maar aan het achtste. De twee nog te komen die je noemt, daar houd ik geen rekening mee, wel met het negende waar ik wel op hoop (of toch niet ? Eeuwige twijfelaar).
Marijke
Hallo,
Ik ben Marijke Respeel, redactrice van Man Bijt Hond, ik botste in mijn research toevallig op jullie blog en het is erg fijn om met Memorielaan als aanleidingen deze interessante verhalen te horen.
Mocht iemand van jullie graag zin hebben om een keer mee te werken aan onze rubriek, kan je mij altijd iets laten weten via ******
We zijn nog steeds op zoek, dus elke reactie is meer dan welkom !
Groetjes,
Marijke Respeel
Man Bijt Hond
** *** ** **