Zoek
Een prangend probleem van het hoogste belang is een kwestie van leestekens.
Leestekens zijn die dingetjes die je tussen de letterkes moet zetten om het zaakske leesbaar te maken en te houden. Maar, net zoals met alles wat ze ooit in de school aanleerden, verandert de correcte manier voor het gebruiken van die dingetjes wel eens.
Zo moest je vroeger zowel de komma, als het puntkomma als het punt onmiddellijk achter het woord zetten maar voor het dubbele punt, het vraagteken en het uitroepteken moest je een spatie laten. De spatiëring nà al die tekens was ook nog een ander paar mouwen.
Maar door de pc, tenminste dat denkt mske – is er een hele hoop gewijzigd en moeten alle tekens zomaar ineens pardoef achteraan tegen het woord worden geplakt. mske denkt dat dat komt omdat men op verschillende pc-schermen wel eens een ander resultaat te zien krijgt. Dat zit natuurlijk allemaal nog foutief in de vingers maar dan denkt mske ook nog dat het toch gemakkelijk op te lossen is met zoeken en vervangen.
Zo gezegd, zo gedaan … of toch niet. Want wat doe je met het beletselteken? Het beletselteken, dat zijn die drie puntjes die zo af en toe eens in onze zinnen opduiken en die ook de onhebbelijke gewoonte hebben om van voor op een lijntje te gaan staan en dat oogt niet schoon. Dus dacht mske om die met hun voorkant tegen de achterkant van ’t woord te gaan plakken. Maar dat is niet juist. Dat beletselteken gaat helemaal moeilijk doen, want het moet niet steeds op de zelfde manier. Dus kan ze daarvoor het zoeken en vervangen wel vergeten.
mske is er relatief gerust in dat dat meestal wel juist gezet is zodat ze toch niet het ganse blog moet gaan herlezen om die punterij goed te gaan zetten ware het niet dat er ook nog het gedachtestreepje is, met spatie ervoor en spatie erna en dat heb ik al die jaren compleet fout gezet. Het ganse blog is ontsierd! Want bovendien heb ik gewoon het koppelteken gebruikt in plaats van het halve kastlijntje.
We weten weer wat doen!
omamoetje
jawadde dadde! Ik heb moeite om vraag- en uitroeptekens, dubbele punt, aan het woord te plakken, jarenlang is het er anders ingehamerd … en eigenlijk heb ik geen goesting – ‘k voel mij er niet goed bij – om te veranderen ! Voilà sè !
ms
Ik heb net hetzelfde probleem. Het zit nu eenmaal in mijn vingers en ik krijg het er niet uit. Af en toe eens zoeken en vervangen zal de enige mogelijke oplossing zijn.
mizzD
Woehahaha…het halve kastlijntje…en dat moet je dan helemaal op gaan zoeken terwijl het maar een fractie scheelt van dat koppelteken dat kant en klaar op je toetsenbord zit..??? Amai niet! hahahahaha! Ik gebruik alles zoals het me uitkomt hoor…als het maar leesbaar is zeg ik altijd maar. En dat van die spaties bij vraagtekens en zo…nog nóóit van gehoord! Maar soms als je in hoofdletters typt, valt zo’n uitroepteken niet op als je er geen spatie tussen zet…dus dan doe ik het wél…maar da’s toeval dus!
Hehe…waar je zoal mee bezig kunt zijn hè…tjonge…héél je blog ontsierd door het ontbreken van spaties…woehahahahahahahahahhahaaa!
ms
Ik heb indertijd leren typen met een lerares en daar stak het wel op een spatie. Voor een punt, vraag- en uitroepteken één spatie, erna twee. Voor en na een dubbele punt één spatie, voor een puntkomma geen spatie en erna één, komma idem.
Beletselteken (alt0133, een klein verschil met gewoon …) dat wist ik niet meer, maar ik doe het wel correct, dus dat zal ook ingebakken zitten. Maar dat halve kaststreepje (alt0150) – is wel degelijk iets langer dan het koppelteken –
Of het de moeite waard is om het te gaan vervangen? Op een dag van complete zinsverbijstering misschien.
fotorantje
oooh, ik zet altijd het leesteken direct na het woord, nooit na een spatie, behalve dat streepje –
als je schrijft laat je volgens mij toch ook niet extra plaats tssen het laatste woord en een vraagteken
wat mijn verhaaltje betreft, ja het is wat oudbollig hé maar k vond het toch nog mooi en al heel zeker de gedachte er achter
mizzD
Aha!…’De Dag van de Complete Verstandsverbijstering’…euhmmm…even zoeken…já 14 mei! hahahahaha! 14 februari mag ook!
magda
Ik heb dit ook allemaal strikt moeten leren ,maar sedert ze zoveel veranderd hebben,heb ik het opgegeven en doe ik op het gevoel verder.Zolang er maar geen schrijffouten (tikfouten maak ik genoeg
inzitten ben ik al tevreden.Ik begin soms al te twijfelen aan woorden die ik altijd al op een bepaalde manier heb geschreven of het nu nog wel zo is.Ik zoek het dan wel op.
Gettie
Verdorie toch, nu ga je de schoonheidsprijs mislopen! Nakijken en wel standepede, niet wachten tot je ergens in een serviceflat zit en Amke en Ella je voor de 10de keer moeten zeggen : “Oma, het is gewijzigd in 2020 en 2040” ! hahaha
Eigenlijk sta ik er ook niet bij stil geloof ik,ik weet niet of het automatisme is,ik zie alleen maar of de tekst goed leesbaar is en vooral of er geen taalfouten in staan.
Hoe zit het eigenlijk met de accolade ?
Klaverke
hihihi wààr die leestekens allemaal zoal gezet worden, daar ‘stoor ‘ ik mij zo niet aan. Erger en moeilijker leesbaar vind ik de sms berichtjes van jongeren. Soms kan ik die gewoon niet ontcijferen …
!
En Naomi content …
ms
@ Fotorantje: maar eens het als een automatisme in je vingers zit, kan je nog moeilijk anders. Echt waar!
@ mizzD: ik denk te mogen begrijpen waarom sommigen je een sl… Hollands v… noemen.
@ Magda: over sommige woorden mag je niet te veel nadenken, want dan begin je te zeker te twijfelen. En ja, dan zoek ik ze ook op.
@ Gettie: die mogelijkheid bestaat ook nog. Maar dan kan ik nog altijd zoeken en vervangen.
Accolades? Ik zou ’t niet weten. Er staan er geen op ’t blog. Neen, écht, ik wil ’t niet weten. Straks ga ik dat nog zitten opzoeken alla!
@ Klaverke: hoe een ander ze schrijft kan me niks schelen, hoe ik ze schrijf – of Sloef – wél.
En die sms-taal? Diegene die me een wartaalbericht stuurt die krijgt er eentje in broebeltaal terug! Gegarandeerd.
het slecht Hollands vel
WHAHAHAAAHAAAA!!! Meteen een goed gebruik van het beletselteken hè!
Drs. Johan Arendt Happolati
Dit is inderdaad vreemd, Vrouwe Ms,
Wij zijn ons ongeveer in dezelfde periode zorgen gaan maken in dat vermaledijde beletselteken. Bij mij begon het zo. Mijn vrouw en echtgenote belde mij op vanuit haar school. Zij moest een affiche ontwerpen voor een of ander schoolfeest en ze vroeg mij of het beletselteken meteen achter het woord moest, dan wel of er eerst een spatie tussen moest. Ik beweerde aan de telefoon met grote stelligheid dat het beletselteken er meteen achteraan moest. Ik had dat altijd zo geleerd. Einde gesprek.
Niet dus. Hartstikke fout. Sedertdien ben ik wel een beetje voorzichtiger in mijn uitspraken en durf ik soms eerst wel eens een boekje raadplegen vooraleer ik iets zeg.
Met vriendelijke groeten,
De Drs.