Vorig jaar, Slow en mske hadden de auto nog, waren ze samen met Slow’s zus daar ergens in haar buurt op een rommelmarkt. Een grote en interessante rommelmarkt. Allemaal mensen die eigen spulletjes verkochten en geen handelaars.

Dat ene interessante namen ze niet mee omdat Slow’s zus beweerde dat ze er één had, die ze niet nodig had, maar dat blijkbaar wel onder dezelfde naam thuishoorde maar niet was wat mske wou.

Maar daar was een kraamke en daar stonden allemaal badeendjes. Die waren ingepakt. Sommige in een zakje van drie, ander in een zakje van vijf en nog andere in een zakje van één, twee, veel. Het was toen net voor de periode dat de badeendjes niet meer in het bad mochten bij Amke en Ella.

mske bracht zo een zakje met onbestemde inhoud mee. Ze waren met vijftien. mske zette ze hier op de rand van het bad.

Amke keek de keer daarop dat ze hier waren naar de eendjes en zei: “oooh” maar ze zei ook wat mske zelf ook al had gedacht, namelijk, dat ze met drie zulke zakjes, de ganse rand van het bad hadden kunnen vol zetten.

Gisteren was de rommelmarkt. Slow en mske treinden naar Slow’s zus en ze gingen naar die rommelmarkt. Maar die was niet meer zo groot en zo interessant. Was het omwille van het feit dat het een zaterdag was? Was het omwille van Koninginnedag? Wie zal het zeggen. Maar dat waren de redenen waarvan de organisatoren zelf hadden dachten dat ze de oorzaak waren.

Jammer Amke, ze zullen met hun vijftienen de dienst moeten blijven uitmaken.