mske keek verwonderd naar de paarden in het bad en vroeg: “wat is er mis met de badeendjees?” “Ah” zegden Amke en Ella “die mogen niet meer in ’t water van mama, want die spuwen zwarte dingskes”.

mske bekeek de eendjes en zag effectief iets zwartigs aan de binnenzijde. “Allee nu” dacht mske “welke eenden krijgen nu ’t zwart aan hun ingewanden. En ze beloofde Amke en Ella dat ze ging proberen de eendjes proper te krijgen. “De vis spuwt ook zwart” zei Amke en dus kwam de vis ook mee.

Eerst werd de oorzaak van het probleem gezocht. Dat was snel gevonden. Die eendjes hebben namelijk een gat in hun onderkant. Daar waar normaal het fluiterke moet zitten, zat niks, zodoende … En al diegenen die verkeerde gedachten krijgen, foei!

Dus die eendjes zogen gewoon het water op en doordat er geen tweede gaatje was liep het water er niet terug uit.

mske probeerde zus en mske probeerde zo en dat hielp dan wel een beetje maar echt weggaan deed het niet. “Wat heb ik me weer over mijn hoofd getrokken?” zei ze tegen Slow.

Zeker toen bleek dat ze na iedere poging die eendjes moest leeg krijgen. Daarvoor moest ze die eerst plat knijpen en nog wat wringen ook. Bij de kleine eendjes lukte dat nogal. Bij het halfwas eendje al wat minder, bij het stijf eendje … heeft ze het opgegeven en dat gewoon op het roosterke gezet. Maar die grote eend, die mama eend, wat was me dat?

mske zette de eend met haar achterkant tegen de spoelbak, greep het hoofd, trok dat naar achter en plooide ondertussen het eendenlijf. Het water spoot er uit en de ontsnappende lucht maakte een bizar geluid. Voor de volgende lozing moest mske eerst het eendenhoofd naar voor drukken zodat er lucht in het beest gezogen werd en dan de ganse handeling herhalen.

En “ffffffffff” zoog de lucht en “pfwoe” spoog het water en “ffffffffff” zoog de lucht en “pfwoe” spoog het water en “ffffffffff” zoog de lucht en “pfwoe” spoog het water en “ffffffffff” zoog de lucht en “wat maak jij hier zo een raar geluid?” vroeg Slow en “eend leegpompen” zei mske en “pfwoe” spoot het water.

Toen alles leeg was heeft ze de eenden de eenden gelaten en de vis de vis, want ze had hoofdpijn en wou naar bed.

Vanmorgen zei Slow: “wat die eenden betreft, zou het niet helpen als …” “Dat gaan we proberen” zei mske.  Ze vulde de eendjes en wat later was het zwartsel weg en neep ze de eendjes uit.

Alle kleine eendjes zijn in orde, het halfwas eendje ook, het stijve eendje staat uit te druipen. De vis staat nog altijd op zijn kop. Dat komt omdat hij zo een model heeft dat je langs alle kanten wat moet laten weken. Maar die mama eend? Weet je dat mske geen zin heeft om daar ook maar enig wat van vocht in te doen?  Misschien morgen?  Of zaterdag? Of niet?

Blijkbaar is dat zwartsel een meer voorkomend probleem. Maar die oplossing van de afwasmachine of de wasmachine, daar gelooft mske nu eens niks van, want dan lopen die toch ook niet leeg..

Ze weet ook niet of ze nog zo voorstander is om die beesten terug te water te laten want een herhaling van die eendenmishandeling, neen, dat ziet ze echt niet zitten.

Als die eendjes leeg zijn en morgen in het zonneke goed opgedroogd zijn, zal ze eens een systeem proberen te bedenken om die gaatjes dicht te stoppen.