Zoneke staat op uit de zetel en reikt naar iets dat hij wil pakken. Ineens een geroefel van alle duivels en mske schrikt en roept uit: “wat doe jij nu?” “Niets” zegt Zoneke verbouwereerd terwijl hij als een standbeeld blijft staan.

Slow begint te lachen, te lachen! Hij zegt: “dat is Sloef die nog eens van de scanner gevallen is”. “Wat heeft hij allemaal mee omgetrokken?” vraagt mske met het gedacht dat ik én de scanner én de printer meegesleurd had in mijn val en ze kwam al kijken of ik nergens onder stak. Al een geluk dat er nog iemand bezorgd was. Ligt daar maar eens onder als er ene zit te schuddebuiken van het lachen en de andere standbeeld speelt.

Ik ben naar de deur gelopen en heb Zoneke maar eens scheef bekeken. “Maar allee Sloef” zei die “dat is niet mijn schuld dat je van die scanner valt hé”.

Awel, als mske mag zeggen: “wat doe jij nu?” mag ik hem toch wel scheef bekijken zeker. Het moet toch iemand zijn schuld zijn.