Zoek
Ze liepen over de mooie brug en keken naar het uitzicht toen mske ineens een abnormale beweging zag vóór haar. Een vrouw struikelde over de richel voor de afsluiting van de brug, viel plat voorover en tolde nog eens om.
mske haastte zich, Slow daardoor ook. Maar er waren andere mensen eerst bij die de vrouw recht hielpen.
“Wat is dat vandaag?” vroeg de vrouw zich af “daarnet over een trede, nu dit” terwijl het bloed van haar neus liep. Niet uit, vàn!
Ineens kwam een jongere vrouw uit de andere richting gerend, gaf een papieren zakdoekske, zei tegen de vrouw dat ze het er goed stevig moest tegen houden en trok haar verder zonder meer mee de brug op.
Even voelde mske zich een ramptoeriste. Het leek wel of ze lucht waren geweest bij het voorval. Later vroeg ze zich af of beide vrouwen elkaar kenden, of de jonge vrouw iets wist over de andere, maar dat is maar een veronderstelling want mske had niets geroken noch gezien dat kon wijzen op enig …
bea
Hoe zouden we zelf zijn als we zo’n tuimeling maken? Ik zou waarschijnlijk ook niet veel aandacht geven aan de toegesnelde mensen (‘k zou wel mijn rechtstreekse rechthelpers bedanken) en maken dat ik zo rap mogelijk weer op mijn voeten sta en wegwezen
ms
Ik zou de mensen die me helpen toch niet als vuiligheid bekijken.
En als ze zo voor mijn voeten tegen de vlakte gaan gaan is het niet mijn schuld dat ik in de buurt ben.
En dan moeten ze me ook niet bekijken alsof ik op spektakel uit ben.
Ik houd er niet van dat ze me behandelen alsof hun stommiteit mijn schuld is.
bea
Hahahaha, ik kan me ook uw situatie voorstellen maar even zag ik het door de ogen van de gevallene
mizzD
Ik begrijp Bea wel..ik haal ook niet echt uit je postje dat ze jullie vies aankeken. Maar als ze dat deden vind ik het ook wel vreemd..heb ook meermaals geprobeerd mensen te helpen die vlak voor m’n neus vielen..nog niet zo eenvoudig omdat ik meestal de hond bij me heb, maar iedereen was altijd vooral heel dankbaar. Was die vrouw wel helemaal goed bij haar hoofd? misschien hoorde ze wél bij die jongere vrouw..was ze aan de aandacht ontsnapt en zwaar dement..weet je veel!
Kan me je verontwaardiging wel voorstellen, maar ik zou zoiets toch maar gauw van m’n brede rug laten glijden hoor..je kan alleen maar je best doen en als ze je hulp niet willen..dan niét!
ms
Volgens mij kenden ze elkaar jà. Maar zelfs in dat geval, mocht die jongere wel die mensen bedanken die die vrouw hadden recht geholpen. Mij moesten ze niet bedanken, ik was een stap te traag geweest, maar dit voelde irreëel aan. En ik was niet verontwaardigd en het heeft mijn pret niet bedorven, maar het was een voorvalletje, nét als alle andere … die nog moeten komen.
magda
Ik denk eerder dat beiden geschrokken waren en niet echt aandacht aan de redders hebben geschonken.Ze waren wellicht een beetje ontredderd.
liliane
kan natuurlijk ook dat mensen zo geschokken zijn door het voorval, dat ze pas achteraf beseffen dat ze hun helpende hand vergegeten te bedanken zijn