Slow en mske wachtten aan de bushalte toen het meisje hen vroeg welke bus er na die van hen aan dit perron zou komen. Ze nam normaal een bus later maar wou nu wél deze vroege bus halen om vroeger thuis te zijn. Nu weten Slow en mske wel dat de bus met die bestemming aan dat station te vangen is maar op welk perron? Dat was een goeie vraag waar ze het antwoord niet op kenden.

Ze verwezen het meisje naar het grote scherm waar alle bussen opkwamen maar het meisje wou eerst even de perrons aflopen en vroeg of ze haar valies bij hen mocht laten staan. Ze wachtte het antwoord niet af en verdween in de menigte.

Slow keek naar het valies. Hij keek naar mske. Hij zei: “wat nu?”

mske dacht: “niets, zolang ze niet begint te tikken”.

Het meisje kwam terug, ze had niets gevonden en vroeg of ze het valies bij hen mocht laten staan terwijl ze toch maar op het grote scherm ging kijken. Dat deed ze.

Slow en mske vragen zich nu af of ze er zo betrouwbaar uitzien dat een hen totaal onbekend meisje zomaar haar valies op een overvol busperron bij hen achterlaat.