Omdat mske het beu was dat er zo soms eens met haar voeten werd gerammeld, kocht ze zich een boekske dat heet: “Handboek voor de bitch” van Jan Dijkgraaf.

Jan Dijkgraaf bedoelt het dan wel in de positieve zin, niet over mensen die andere mensen de duvel gaan aandoen maar net gaan verhinderen dat andere mensen hén de duvel aandoen, persoonlijk zou mske een ander woord verkozen hebben. Het klinkt niet goed dat “bitch”.

Awel, mske heeft nogal ogen getrokken, want zeg nu zelf, hoe verbaasd zou je zijn als je tot de conclusie zou komen dat je zelf al een halve bent? Verbaasd hé. Bekanst een natuurtalent.

Dat mske meer “neen” moet zeggen, dat wist ze al, maar er is nog altijd een veel te groot verschil tussen weten en doen. De andere zaken die nog interessant lijken zullen we nog eens aan de werkelijkheid moeten toetsen. Daar gaan we eens werk van maken. Als we er maar plezier aan beleven newaar.

Maar er zijn nog enkele punten waar mske geen werk gaat van maken, gewoon omdat mske nu eenmaal mske is … iemand die gewoon haar eigen goesting doet.