Ooit kreeg mske de boeken van nonkel Bob van sinterklaas. In één van hen stond een verjaardagskalender. mske wilde daar de verjaardagen van de meisjes van haar klas in schrijven. Dat mocht niet van haar moeder. Die vulde daar namelijk alle geboortedagen van tantes en nonkels in. Het hoeft geen betoog dat die verjaardagskalender mske niet meer interesseerde.

mskes moeder had dat nog al gedaan met dingen van mske. Nu ja, het verleden is dood en weg is weg.

De verjaardagskalender dus. mske werd groter en ouder en nu de generatie van haar moeder sterk begint uit te dunnen is die verjaardagskalender toch wel handig. Ah ja, mske heeft dat boek nog. Dat zit bij de boeken.

Maar een kopie van die verjaardagskalender zit hier in een burokast. En waar mske, enkele jaren terug, begon met kerstkaarten sturen, kunnen haar nichten en neven zich nu ook aan een verjaardagskaart gaan verwachten.