Er was eens een roodborstje, een Schots roodborstje dat leefde bij een mooi kasteel.
Er kwamen veel mensen naar dat kasteel en het roodborstje en zijn vele gevederde vriendjes waren helemaal niet bang van die vele mensen. Ze hupten tot aan de voeten van de mensen in de hoop dat er iets van de tafel zou vallen.
Op een dag kwam er een man met een camera. Die man filmde de vogelkes. Maar het enige wat die man at was een ijsje. Nu verwachtte dat roodborstje natuurlijk niet dat die man zijn ijsje zou laten vallen.
Wat deed nu die man? Hij liet een klein stukje van het horentje vallen, vlak voor de voetjes van dat roodborstje en hij filmde.
Het roodborstje, ocharm, hapte en hapte, maar owee!
Uiteindelijk heeft het roodborstje de man eens heel vernietigend aangekeken.
pske: filmke onder de foto.
bea
Amai! Ik ben dolblij als ik hier ’s winters 1 roodborstje zie. Het is me echter nog nooit gelukt om er een foto van te nemen…en aan filmen had ik nog niet gedacht.
Gettie
Een kieskeurig roodborstje hahaha.
ms
Volgens mij was dat stukje te hard en kon hij/zij er geen kleinere hapjes af pikken. Toen hij/zij dan probeerde het ineens op te schrokken heb ik efkes gedacht dat hij/zij er zou in blijven.
En toen keek het ineens zo verwijtend naar Luc.