Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het is geen stalken

Bij tijd en wijle komt er nog eens een mail van de vrouw met de hangende pootjes.

Ergens in het begin van dit jaar schreef ze dat we -zij en ik dus- niet op goede voet waren gestart maar dat dat toch geen reden moest zijn om niet meer samen te werken. Ze vermelde die keer zelfs dat ze wel aan de prijs, die ze zoveel tijd geleden verwierp, wilde werken als ze maar mocht werken. Ik reageerde er niet op, wel wetend dat elke reactie een tegenreactie zou uitlokken.

Nu een paar weken terug was ze weer daar. Ik schrok. Haar mail kwam op een reactie van mij op haar mail van in februari. Ik had niet gereageerd. Mijn automatische ik-ben-er-niet antwoordinstelling had dat gedaan terwijl wij naar de evenementen waren.

Dat reageert dan wel enkel op mijn contactpersonen, maar daar staat zij ook bij te wezen. Ik verwijder haar niet omwille van de agressieve toon van bij aanvang. Ik heb al meerdere keren geweten dat, als ik iets verwijder, ik me dat korte tijd later beklaag of het nodig heb.

Twee keer per jaar is geen stalken. Maar wat is het wél?

Previous

Suiker

Next

Saint-Hubert

1 Comment

  1. De vrouw met de hangende pootjes. Het zou een prima titel zijn voor een roman.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén