Het begon ooit lang geleden met winkels die ineens niet meer hadden wat je wou. Ze moesten het bestellen. En in de meeste gevallen moest je eerst betalen éér ze dat wilden.

En toen ineens bleek dat ik mijn CD’s van de Proclaimers via internet in de U.K. kon kopen. Dat was handig, want de Proclaimers waren in België niet zo bekend. Ik bestelde die eerste keer bij Amazon. Er kwamen nog keren.

Nu niet dat ik alles altijd op internet haalde. Neen, zo ging het niet. Een mens moet de lokale winkeliers toch ook hun brood laten verdienen. Of niet soms?

Maar nu, in een recent verleden begon het op te vallen. De kruidenier ging ineens ook kranten en boeken verkopen. In de krantenwinkel ging je ook speelgoed vinden. In de speelgoedwinkel kon je aan pc-spul geraken. En zo ging dat maar verder. Uiteindelijk verkopen alle winkels zo goed als dezelfde waren.

Maar als je iets echt specifiek wil … ik zuchtte even toen ik het schreef … dan zit je muurvast en kan je een trektocht van hier tot ginder beginnen of je zou op internet kunnen kijken.

Ik begin geen trektochten meer, ik kijk onmiddellijk op internet. Eten voor Sloef? Internet! Gezichtscrème en andere verzorgingsproducten voor mijn fragiele huid? Internet! Reservebatterijen voor camera’s en fototoestellen? Weer internet. En ga zo nog maar even door …

Nu komt dat allemaal niet van Amazon natuurlijk. Het meeste van voornoemde komt uit België of Nederland. Maar ik kijk toch altijd even bij Amazon ook. Zij hebben namelijk soms een ietsje meer keuze.

Nu ja, als we een camera of fototoestel of een laptop of tablet of een telefoon zelf nodig hebben bestellen we dat natuurlijk niet. Dan stappen we in de auto en rijden naar CoolBlue.

Nu gaat men de gevaren van kopen op internet gaan bekijken. Nu maant men de mensen aan voorzichtig te zijn. Dat vind ik niet slecht. Ik ga ook niet zomaar hier of daar bestellen.

Maar nu gaan winkeliers ook hun teruglopende verkoopcijfers linken aan het groeiende aantal aankopen via internet. Hadden ze daar niet vroeger moeten aan denken? Misschien indertijd toen ze geen voorraad meer wilden indoen en de mensen naar huis stuurden met een belofte en een lege portemonnee?